Największą wartością zawartych w tej książce opowieści jest ich autentyczność i szczerość. To prawdziwe losy kobiet, które odwaĹźyły się pokazać twarz i odsłonić to, co zazwyczaj starannie jest skrywane: domową przemoc, seksualną agresję, poniĹźenie i upodlenie ze strony najbliĹźszych. Mówią do nas swoimi słowami, bez retuszu i koloryzowania. Przełamały własny strach i społeczne tabu, ale nie mają w sobie nic z ofiary. To kobiety wojowniczki, choć mijając je na ulicy, nie uwierzylibyśmy, z jakim bólem i cierpieniem musiały się zmierzyć. Są piękne, eleganckie, uśmiechnięte. Podobne do kaĹźdej z nas, niezwykłe, bo skutecznie walczyły o odzyskanie swojego Ĺźycia, bo podjęły bardzo waĹźne choć często trudne decyzje. Pokazały, Ĺźe nie ma sytuacji bez wyjścia. Nawet w otchłani beznadziei.

"Moje bohaterki opowiedziały o swoich losach w przekonaniu, Ĺźe w ten sposób pomogą tym, które nie mogą zebrać się na odwagę, aby zaryzykować i zmienić swoje Ĺźycie. Bardzo im za to dziękuję. Nie wiem, czy sama zdobyłabym się na aĹź taki heroizm w ich sytuacji. Podziwiam je i niezmiennie kibicuję. Wierzę, Ĺźe dla wielu kobiet staną się Ĺşródłem inspiracji do walki o siebie, do walki o własną godność, o własne szczęście." Joanna Przetakiewicz

Poruszające wspomnienia absolwenta medycyny z burzliwego roku pracy staĹźysty w szpitalu. Historia stawania się lekarzem, wciągająca czytelnika na oddziały intensywnej opieki, do sal pacjentów i pokoi lekarzy, by pokazać, jaką drogę od niekompetencji do fachowości przebywa kaĹźdy początkujący medyk.
Matt McCarthy marzył, Ĺźe będzie idealnym lekarzem, potrafiącym leczyć i dotrzeć do pacjentów jak mało kto przed nim. Jednak gdy podczas jego pierwszego dyĹźuru w szpitalu nowo przyjęty pacjent niemal umiera na oddziale intensywnej opieki kardiologicznej, Matt przekonuje się, Ĺźe nie będzie łatwo…
Marzenia o doskonałości szybko ustępują pragnieniu, by po prostu przetrwać w szpitalu, gdzie trudno bez strachu wykorzystać wiedzę wyniesioną ze studiów i ratować Ĺźycie ciężko chorym pacjentom. Tym bardziej Ĺźe staĹźysta będzie prawdziwym lekarzem dopiero za chwilę. MoĹźe nawet dłuĹźszą. Wspomnienia McCarthy’ego są zabawne i szczere, pozbawione patosu i zarozumialstwa, a jednocześnie trafnie opisują trudy i paradoksy procesu stawania się lekarzem. Prawdziwym lekarzem.

Książka dla tych, którzy juĹź wiedzą, Ĺźe będzie bolało, ale jeszcze nie wiedzą, jak bardzo.

Najlepszy z dotychczasowych portret Agnieszki Osieckiej – artystki, poetki, matki, Ĺźony, kochanki, dziennikarki i ówczesnej celebrytki PRL-u.
Nie jest to jednak typowa biografia. Zawiera liczne wspomnienia przyjaciół Osieckiej, fragmenty jej pamiętników, opowiadań i wierszy, a takĹźe archiwalne zdjęcia wykonane przez samą Osiecką. Odkrywa nieznane fakty i przypomina te, które zatarł czas. Agnieszka Osiecka urodziła się w rodzinie, dla której kultura była jak powietrze. W ich domu spotykała się śmietanka towarzyska – moĹźe dlatego we wczesnej młodości zaczęła pisać pamiętnik (fikcyjny, w co nie chcieli wierzyć rodzice). Gdy ojciec opuścił ją i matkę, wszystko runęło: póĹşniej to jego obwiniała za swój brak pokory.
Zofia Turowska zebrała bardzo róĹźnorodny materiał, a pisząc bezpretensjonalnie, nie wkracza w zbędne dywagacje. Pokazuje Osiecką pełną Ĺźycia, wolną, niedającą się ograniczać konwenansom, lecz historie licznych perypetii miłosnych, skandali, związków małżeńskich i partnerskich opisuje z wyczuciem i dyskrecją. „Są ludzie, których nie umiemy opowiedzieć…” – twierdziła Osiecka. Turowskiej udało się jednak opowiedzieć Agnieszkę. Dla kochających poezję – pozycja obowiązkowa. Dla nieprzekonanych – tym bardziej. Na antenie TVP od marca będzie moĹźna obejrzeć serial w duĹźej mierze oparty na Agnieszkach – w gwiazdorskiej obsadzie. Zofia Turowska – absolwentka wydziału dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Dziennikarka „Magazynu Filmowego”, łódzkiego oddziału „Trybuny Ludu”, Łódzkiego Ośrodka Telewizyjnego i Krajowej Agencji Wydawniczej. Członkini ZAiKS. Autorka sagi rodziny Onyszkiewiczów „Gniazdo”; współautorka kultowego reportaĹźu – dokumentu o wydarzeniach w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku „Kto tu wpuścił dziennikarzy?”, faktograficznych powieści: o łódzkiej Szkole Filmowej „Filmówka” oraz Zespole Filmowym TOR, biograficznej opowieści Beaty Tyszkiewicz „Nie wszystko na sprzedaĹź”. Dla Marginesów napisała opowieść o Zofii Nasierowskiej „Fotobiografia”, biografię Janusza Majewskiego, a takĹźe otoczyła literacką opieką książkę Magdaleny Zawadzkiej „Gustaw i ja”. Przygotowuje biografię Gustawa Holoubka.

Kiedy dziennikarka Nina Solomin mieszkała w Williamsburgu, zaledwie kilka przecznic od centrum Nowego Jorku, często miała wraĹźenie, Ĺźe czas zatrzymał się tam lata temu... MężczyĹşni w białych koszulach i czarnych płaszczach, z pejsami i brodami, w święta dodatkowo w sztrajmłach. Skromny strój kobiet osłaniający całe ciało niczym się nie wyróĹźniał, a peruka lub chusta była znakiem rozpoznawczym mężatki. Solomin nie wiedziała jeszcze, Ĺźe Ĺźycie członków tej społeczności regulują skrupulatnie spisane nakazy i zakazy dotyczące kaĹźdego obszaru ich aktywności.

Ĺťyła po sąsiedzku z ultraortodoksyjnymi Ĺťydami, ale oddzielał ją od nich niewidzialny mur. Jej fascynacja tą hermetyczną społecznością z dnia na dzień rosła. Niestety, dziennikarka nie mogła nawiązać z chasydami kontaktu. AĹź któregoś dnia sami zapukali do jej drzwi...

„OK, amen” to ekscytująca podróĹź do osobliwego, zaskakującego i trudno dostępnego świata, po którym przewodnikami są rozmówcy Solomin. Dzięki nim poznajemy ludzi targanych sprzecznymi emocjami, i wspólnotę gotową do wielkich poświęceń, ale teĹź do okrutnych rozwiązań, byle przetrwać.

Niosąca nadzieję powieść o odwadze i przyjaĹşni silniejszej niĹź ideologia 1942. Dwunastoletni Lorenzo zostaje wysłany do Sieny do swojej ciotki. Ma u niej mieszkać tak długo, aĹź skończy się wojna. Biegając po ulicach starego, pełnego tajemniczych zakamarków miasta, poznaje Franca, który podziela jego uwielbienie dla Mussoliniego i marzenie o zwycięstwie Włoch. Ich bezgraniczne oddanie dla sprawy zaczyna się kruszyć, gdy spotykają Daniele, Ĺźydowskiego chłopca. Tymczasem Niemcy zajmują Sienę i zaczynają deportować Ĺźydowskich mieszkańców. Lorenzo nie chce się temu bezczynnie przyglądać. Jego decyzja zagraĹźa jednak nie tylko przyjaĹşni z Frankiem, lecz takĹźe bezpieczeństwu całej jego rodziny „To wzruszająca i wciągająca historia o doświadczeniach wojennego pokolenia, o dorastaniu i o sile przyjaĹşni w trudnych czasach”. SWR 2

To oni pierwsi pojawiają się w miejscach, gdzie toczy się najbardziej dramatyczna walka. To oni odsłaniają wypaczenia systemu w kraju, który nie jest przygotowany na zagroĹźenie. To oni docierają do ludzi, których do głosu nie dopuścił nikt inny. „Nadzwyczajni” Marcina Wyrwała i Małgorzaty Ĺťmudki to wstrząsający reportaĹź o nierównej walce z COVID-19. Rzeczywistość przedstawiona w „Nadzwyczajnych” obala oficjalną narrację, Ĺźe pandemia w Polsce była i jest pod kontrolą. Pogrążone w sprzętowym kryzysie szpitale. Tragiczna sytuacja pozostawionych samym sobie pielęgniarek. Stres. Ekstremalnie wyczerpująca praca pod presją czasu. DyĹźury wydłuĹźone do kilku dób. Skandaliczne i bezprawne nakazy pracy. Medycy, lekarze i ratownicy pozostawieni bez środków ochrony własnej. I wreszcie izolacja – by chronić najbliĹźszych. „Nadzwyczajni” to dokonywany „na gorąco” zapis wielu nieznanych historii. Marcin Wyrwał i Małgorzata Ĺťmudka pokazują prawdziwych ludzi, jednocześnie ukazując szerszy kontekst sytuacji, w której Polska znalazła się z powodu wirusa.

Piekło Pawiaka widziane oczami dziecka
Pawiak – największe więzienie gestapowskie na terenach Polskich. Trafiały do niego całe rodziny, równieĹź kobiety w ciąży. Karę odbywały tam równieĹź dzieci i młodzieĹź, która angaĹźowała się w działalność konspiracyjną. „Dzieciństwo" było dla nich pustym słowem, odległym wspomnieniem, nieznanym stanem beztroski.
Jan spędził 2 pierwsze lata swojego dzieciństwa w celi. Nie znał innego świata. Więzienie było da niego jedynym domem.
Emilię zgarnęli w szóstym miesiącu ciąży. Jako pierwszy na Pawiak trafił jej mąż. Lilii, ich córka urodzona w więzieniu, do dziś nie potrafi spokojnie czytać wspomnień katowanego tam ojca.
Janina, pseudonim Mirka, już w wieku dziesięciu lat postanowiła pomagać mamie w działalności konspiracyjnej. Jako dwunastolatka została zaprzysiężona jako samodzielna łączniczka. Gdy miała czternaście lat, aresztowało ją Gestapo. Trafiła prosto do piekła Pawiaka.
Sylwia Winnik w swojej nowej książce dotarła do niepublikowanych dotąd opowieści i osobistych zdjęć bohaterów tamtych wydarzeń. KaĹźda z ich historii pokazuje, Ĺźe mimo wszystko warto wierzyć w człowieka i w dobro.
Sylwia Winnik – autorka, która ocala historie od zapomnienia. Do tej pory ukazały się dwie jej książki. Debiut, „Dziewczęta z Auschwitz”, szybko stał się bestsellerem.
PowyĹźszy opis pochodzi od wydawcy.

Lato 1941 roku, trwa druga wojna światowa. Gdy w jednej z polskich wsi nazistowscy Ĺźołnierze organizują obławę na Ĺťydów, RóĹźa i jej pięcioletnia córka Szira ukrywają się w stodole. Nie mogą stamtąd wychodzić i cały czas muszą być bardzo cicho, by nie zdradzić swojej kryjówki. Zafascynowana muzyką dziewczynka nie rozumie, dlaczego nie moĹźe jak inne dzieci bawić się, tańczyć, śpiewać. Wtedy RóĹźa opowiada córce o zaczarowanym ogrodzie, w którym Ĺźółty ptak wyśpiewuje wszystkie melodie, jakie dziewczynka sobie wymarzy. W wymyślonym przez matkę świecie Szira czuje się bezpieczna i na chwilę zapomina o otaczających ją okropnościach. Nadchodzi jednak dzień, gdy muszą opuścić kryjówkę w stodole. RóĹźa staje wówczas przed najgorszym dla matki wyborem: aby chronić córeczkę, musi ją opuścić…

Poruszająca do głębi i przejmująca do bólu opowieść o miłości matki do córki, której nie jest w stanie zniszczyć nawet największe okrucieństwo.

To ma być coś, czego Warszawa jeszcze nie widziała. Wielki dom towarowy jak angielski Harrods czy niemiecki KaDeWe. Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy był największym sklepem w tej części Europy, nowoczesnym i urządzonym według zagranicznych standardów. W czasie powstania warszawskiego okolica domu została zrujnowana, a ostateczna zagłada dokonała się w 1948 roku, gdy powstawała nowa Warszawa. Ale dom braci Jabłkowskich przetrwał i to. Komuniści uznali jednak, Ĺźe w nowej Polsce sklep taki jak ten nie moĹźe naleĹźeć do osób prywatnych. Został więc Jabłkowskim odebrany i upaństwowiony. Potem sprzedawano tam obuwie, a niegdyś nowoczesny budynek popadał w ruinę. W stanie wojennym władze Warszawy oddały go Związkowi Rzemiosła Polskiego, ale i z tych planów niewiele wyszło. Na początku lat dziewięćdziesiątych do rzemieślników zgłosił się pewien biznesmen i zaproponował wspólny interes, który miał wszystkim przynieść krociowe zyski. Cezary Łazarewicz, opisując ponadstuletnią historię najsłynniejszego warszawskiego domu towarowego, prowadzi jednocześnie reporterskie śledztwo w sprawie reprywatyzacji i rysuje obraz przemian społecznych w XX i XXI wieku. A gdy książka ukazywała się po raz pierwszy, nie wiedział, Ĺźe w tej historii nastąpi jeszcze niejeden zwrot akcji i jej zakończenie trzeba będzie napisać na nowo.

Profesor Wydziału Medycznego Uniwersytetu Yale, autorka bestsellera „Zagadki medyczne i sztuka diagnozy”, felietonistka „The New York Times Magazine”, inspiratorka, a póĹşniej konsultantka serialu Dr House. Lisa Sanders doświadczyła juĹź chyba wszystkiego, co nieoczywiste w jej profesji.

Wciąż bywa jednak zdezorientowana, analizując osobliwe przypadki schorzeń i dolegliwości, które opisuje w swojej niezwykle poczytnej autorskiej rubryce „Diagnosis”. To z niej pochodzą opublikowane w niniejszej książce zaskakujące i tajemnicze koincydencje symptomów, które zostały rozszyfrowane przez nią lub przez jej kolegów po fachu.

Młody mężczyzna, spędzający swoje urodziny na Bahamach, podczas kolacji próbuje barakudy. Kilka godzin póĹşniej, tańcząc, upada na parkiet z obezwładniającym bólem brzucha. Kobieta w średnim wieku wraca do lekarza dwa dni po wizycie, na którą przyszła z lekką wysypką na grzbiecie dłoni. Teraz wysypka zrobiła się fioletowa i pokrywa całe jej ciało. Treser słoni w wędrownym cyrku, którego kilka lat wcześniej kopnęła zebra, nagle zaczyna cierpieć na nieznośny ból głowy – czuje, jakby coś wprost „tłukło mu się w czaszce”.

W kaĹźdym z tych przypadków droga do wyjaśnienia objawów i leczenia jest kręta i frustrująco mglista. Dr Sanders w pasjonujący sposób opisuje, jak lekarze dochodzą do postawienia właściwej diagnozy – dzięki obszernej specjalistycznej wiedzy, drobiazgowej analizie, a czasem… odrobinie szczęścia. Książka Szukając diagnozy stawia czytelnika na miejscu lekarza usiłującego rozwikłać medyczną zagwozdkę – pozwala poczuć tę specyficzną niepewność, a nade wszystko doświadczyć jedynego w swoim rodzaju dreszczyku emocji, gdy wszystkie elementy skomplikowanej układanki wreszcie trafiają na właściwe miejsce.

Laureatka AKO Literature Prize i Nagrody Literackiej Unii Europejskiej. 70 tysięcy sprzedanych egzemplarzy w Holandii, przetłumaczona na 10 języków.
Złowroga atmosfera, moralne dylematy, szalone namiętności, wszystko to ujęte w pięknie wyrzeźbione zdania.
Niemcy, rok 1936. Naziści dochodzą do władzy. Janna, młoda Holenderka, zostaje wysłana przez ojca do rozgoryczonego arystokraty Egona von Böttichera, który ma ją trenować w szermierce. To mężczyzna dręczony wojenną przeszłością, w którą zamieszany jest równieĹź ojciec Janny. Historia Janny to nie tylko opowieść o miłości i utracie niewinności, ale teĹź obraz niespokojnej atmosfery zmian w historii, pełen niepewności i napięcia poprzedzającego drugą wojnę światową.

„Robiłyśmy co się dało, by choć tyle współczucia okazać tej skrwawionej, bólem szarganej Matce – OjczyĹşnie: bronić ją, ratować, wspierać jej siły w agonii” (fragment kroniki powstańczej jednego z zakonów).
Agata Puścikowska opisuje nieznane dotąd dramatyczne historie zakonnic, które brały udział w powstaniu warszawskim. Niektóre z sióstr były sanitariuszkami, inne wspierały powstańców, leczyły cywili i Ĺźołnierzy, przygarniały tysiące dzieci – sierot wojennych, organizowały modlitwy i duchowo wspierały złamanych ludzi. Do tej pory o zaangaĹźowaniu warszawskich klasztorów niewiele się mówiło, tymczasem skala pomocy niesionej przez zakonnice skrwawionej Warszawie była ogromna i trudno ją przecenić. Książka zawiera portrety bohaterek, ale zarazem kobiet z krwi i kości. Niewątpliwie to równieĹź dzięki odwadze, zorganizowaniu, przedsiębiorczości i sprytowi sióstr powstańcy wytrwali aĹź 63 dni. Gdyby nie ofiarność i nadludzki wysiłek tych, które walczyły równieĹź karmiąc głodnych, piorąc bandaĹźe chorym i otwierając klauzury przed bezdomnymi, cywilnych ofiar w powstaniu warszawskim byłoby o wiele więcej.
Dzięki dotarciu do archiwów zgromadzeń zakonnych, nieznanych dokumentów, wspomnień oraz prywatnych dzienników, często wcześniej nie publikowanych, to równieĹź pozycja świetnie udokumentowana. Znajdują się w niej autentyczne opisy Ĺźycia codziennego w schronach, walk o kawałek chleba i kubek wody dla rannych, poruszające losy mieszkańców wysiedlonych z miasta po upadku powstania.
Agata Puścikowska – dziennikarka, felietonistka i reportaĹźystka związana z tygodnikiem „Gość Niedzielny”, Polskim Radiem i telewizją Polsat Rodzina. Autorka wielu książek, m.in. Wojenne siostry, I co my z tego mamy?

Jestem błyszczącym, jasnym wężem i sunę przez poszycie. Głęboko we mnie tkwi gorące miejsce, które pulsuje w rytm lasu. Kiedyś miałem twarz i imię.
Przez błąd na bilecie kilkuletni Satek wierzy, Ĺźe autobus, którym jeĹşdzi do szkoły w Radziejowie, zahacza o tajemniczą krainę. To tam, jak podejrzewa chłopiec, zazwyczaj przebywa jego milczący, skryty dziadek.
Dwadzieścia lat póĹşniej Saturnin mieszka w Warszawie, pracuje jako sprzedawca i trzyma się z dala od tajemniczych krain. Pewnego dnia dziadek znika i Saturnin musi wrócić w rodzinne strony. Wspólnie z matką rusza jego śladem i coraz głębiej zapuszcza się w przeszłość. To, co odkryje, zburzy jego świat.
Saturnin to intymna, choć skomponowana na wiele głosów opowieść, w której marzenia potrafią łamać kości, muzyka jest silniejsza niĹź wojna, a mama daje w nagrodę półtora kilograma słońca. Zmarli otrzymują tu głos, a prawdziwe postaci z Ĺźycia autora doświadczają rzeczy, których nie dane im było zakosztować poza tą książką.

Gdy codzienność jest przepełniona podejrzeniami, moĹźesz zapomnieć o normalnym Ĺźyciu…
Iga, świeĹźo upieczona mama, od lat cierpi na silne zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Po porodzie decyduje się na nowoczesną terapię. Chip wszczepiony w jej ramię, sterowany przez aplikację w telefonie jest dopiero po fazie testów. Mimo to Iga bez wahania podejmuje leczenie – jest współtwórczynią tej innowacyjnej metody i wie, Ĺźe nic jej nie grozi.
Krótko po wznowieniu terapii zaczynają dziać się rzeczy, których kobieta nie ozumie: stale pogarszające się samopoczucie psychiczne, do którego dochodzą niepokojące przywidzenia i bardzo realistyczne halucynacje, a z biegiem czasu zaniki pamięci. Gdy na ciele synka Iga zauwaĹźa sińce, wie, Ĺźe dzieje się coś złego.
Co jest prawdą, a co tylko wytworem jej wyobraĹşni? Kto jest odpowiedzialny za obraĹźenia dziecka? Ona sama, apodyktyczna matka, kochający mąż czy oddana przyjaciółka? W końcu Iga przestaje ufać komukolwiek i zaczyna wątpić w prawidłowe działanie opracowanej przez siebie terapii…

Film dokumentalny na podstawie książki otrzymał w 1995 roku Oscara w kategorii najlepszy krótkometraĹźowy film dokumentalny. "Wszystko za Ĺźycie" to niezapomniana historia sześcioletniej gehenny Gerdy Weissmann Klein, ofiary nazistowskiego okrucieństwa – od dzieciństwa w rodzinnym domu w polskim Bielsku po wręcz cudowne ocalenie i wyzwolenie przez amerykańskich Ĺźołnierzy w czeskich Volarach. Gerda zabiera czytelnika w przeraĹźającą, lecz przepełniającą nadzieją podróĹź.
Błoga, idylliczna młodość nastoletniej Gerdy legła w gruzach, gdy we wrześniu 1939 roku naziści wkroczyli do Polski. Choć najeĹşdĹşcy przez pewien czas pozwalali Weissmannom Ĺźyć w piwnicy ich domu, ostatecznie rozdzielili rodzinę i wywieĹşli jej członków do niemieckich obozów pracy. W ciągu kolejnych kilku lat Gerda została pozbawiona wszystkiego poza Ĺźyciem. Nim wojna dobiegła końca, straciła rodziców, brata, dom, dobytek i wszystko, co było jej drogie.
Na przekór koszmarnym przejściom młoda kobieta nie straciła hartu ducha i wiary w człowieczeństwo. W mrokach niemieckich obozów wraz z przyjaciółkami zdołała zbudować wspólnotę, opartą na miłości i braterstwie. ChociaĹź naziści okradli je z istoty młodości i Ĺźycia, udało im się przetrwać barbarzyństwo dręczycieli. Piękna opowieść Gerdy niesie bezcenny przekaz dla kaĹźdego z nas. Opowiada o strasznej poĹźodze i krzywdzie ubiegłego stulecia, lecz daje teĹź nadzieję, Ĺźe z nienawiścią moĹźna wygrać.

Christopher Berry-Dee, kryminolog i autor bestsellerów o seryjnych mordercach, tym razem bezkompromisowo analizuje psychikę kobiet w rodzaju Aileen Wuornos i Joanne Dennely, które nie tylko zabijały, ale robiły to wielokrotnie. Morderczynie, zwłaszcza seryjne, są znacznie rzadszym zjawiskiem niĹź ich męskie odpowiedniki. Z tego powodu nowe studium Christophera Berry'ego-Dee zaskakuje i szokuje, zwłaszcza gdy autor pisze o takich zbrodniarkach jak „Lee” Wuornos, która zabijała przypadkowych mężczyzn, Beverley Allitt, morderczyni dzieci, albo Suzanne Basso, torturującej inne kobiety. Niektóre zbrodniarki, na przykład Myra Hindley i Rosemary West, zabijały pod wpływem mężczyzn, a następnie okazywały mrożący krew w Ĺźyłach brak poczucia winy. Jednak autor, doświadczony kryminolog, analizuje równieĹź psychikę kobiet, które same były ofiarami. Serię zabójstw Aileen Wuornos, za które została stracona, moĹźna bezpośrednio przypisać jej traktowaniu przez mężczyzn. Christopher Berry-Dee nie ma sobie równych jako autor wstrząsających studiów na temat zbrodniarzy, którzy często przez wiele lat chodzą wśród nas nierozpoznani i którzy w wielu przypadkach zdają się postępować wbrew własnej naturze.